چشم تو لاله، قدت سرو، رخت نسترن است
تو مگر دامنه ی کوه سهندی ای گل
چهره ات ناز، لبت عشوه، نگاهت پُر اخم
با دل خویش بگو چند به چندی ای گل
گشت ارشاد هم از دست شما خسته شده
در دل شهر ز بس شور فکندی ای گل
شده بی رونق سوهان قم و پشمک یزد
بس که شیرینی و، آغشته به قندی ای گل
خواستم تا که بچینم گلی از باغ لبت
دست من قاصر و تو شاخ بلندی ای گل
نه فقط من که تمام غزلم عاشق توست
زنبق شعر من و شاه پسندی ای گل
دکتر جواد مهربان
برچسب : نویسنده : drjavadmehraban بازدید : 215